Na 11 dagen rondreis en 7 dagen luieren bij een gemiddelde temperatuur van tegen de 40 graden is de koek nu op. Morgenochtend erg vroeg worden we opgehaald voor aflevering op het vliegveld van Bangkok en als het meezit zijn we morgenavond (lokale tijd) weer thuis.
Slotsom: het land is een echte aanrader, ga voor de cultuur maar niet voor "de luier aan het strand", all inclusive Turkije is waarschijnlijk beter. Wat opviel is dat iedereen werkt, de hele dag. Het minimum inkomen van 300 bath per dag (iets van € 7,50) wordt zwaar bevochten. Of het nu de strandlopers met hu goederen zijn (10-tallen per uur komen langs), de oneindige mobiele keukens op skootertjes en brommertjes, de eettentjes zelf of de restaurantjes, winkels e.v.a., ze werken echt knalhard voor hun geld. Zulke mensen gun je dan ook wat extra's.
De uitzonderingen kom je ook tegen. We gingen op onze laatste avond terug naar een tentje waar we eerder deze week ècht lekker hadden gegeten. Tussendoor nog eens langs geweest, maar het bier was toen uitverkocht. Bij deze hitte is dat voor mij een 'no, no'.
Het gaf te denken, maar toch, vanavond weer daarheen. Hadden we niet moeten doen. Het lokale bier was weliswaar "uitverkocht" en nou is Heineken niet mijn favoriet, maar vooruit. De witte wijn voor Jenn was in elk geval voorradig (...). De frisse salade viel echter zwaar tegen.
En mijn gerecht was ook niet wat je ervan verwachtte. Een tweede glas wijn zat er niet in, want "uitverkocht". De noedels als bijgerecht bij de salade waren ze gemakshalve vergeten.
Nog even een nabrander dat ze nog wat wijn hadden gevonden (...) leidde echter niet tot een bijgeschonken glas. Al met al jammer en een gemiste kans. Ach, we komen er toch niet meer terug...
Het eten langs de sraat is nog het lekkerste: vers, lekker gekruid en voor weinig ben je klaar. Dat de "ambiance" dan wat minder is (...) - langs het strand een plekje - deert niet, want zo lekker is het. En wat je niet op kunt, gaat mee de koelkast in, zo lekker!
Zoals je begrijpt is contact met het thuisfront geen probleem. Bijna overal waar je komt en iets bestelt, kun je gewoon 'online'. En zo kwam dit blog tot stand. Niet het meest hoogdravende, maar zo af en toe een digitaal gedeelde belevenis als variant op de analoge Ansicht-kaart, is toch aardig.
Het begon vorig jaar, als eerste poging de vakantiebelevenissen eens vast te leggen. Nu ben ik niet echt een digibeet, maar op het blogvlak was ik toch wel nat achter de oren. Inmiddels een beetje ervaring, en dit keer te laat begonnen weliswaar, maar de smaak heb ik nu wel te pakken.
Van de zomer - wou ik schrijven - volgt er meer. Maar het is veel dichterbij: medio mei een paar dagen kamperen met de motor(club), voorlaatste week van mei met het Pinkster-weekend idem naar Duitsland en dan eind mei, begin juni met de "fiets" naar Spanje. Over koek gesproken...meer belevenissen volgen dus !
Met vriendelijke groet,
Paul
